مقاوم سازی به روش ژاکت بتن مسلح (RC Jacketing)، یکی از تکنیک‌های بهسازی می‌باشد که از طریق اضافه کردن یک یا چند لایه جدید بتن‌آرمه در وجوه المان‌های بتن‌آرمه (تیر و ستون)، سطح مقطع المان موجود را افزایش می‌دهد. اجرای بتن در لایه‌های مذکور می‌تواند به صورت بتن ریزی سنتی یا بتن پاششی انجام شود. ژاکت بتنی برای المان‌های تیر و ستون بتنی (Frame Elements) اجرا می‌شود. در حالی که برای المان‌های صفحه‌ای نظیر دال‌ها و دیوارهای ساختمانی یا عرشه پل‌ها از پوشش بتنی (Concrete Overlays) استفاده می‌شود. با وجود شباهات‌های زیاد بین ژاکت بتنی و پوشش بتنی، ویژگی‌های منحصر به فردی نیز برای هرکدام از روش‌ها وجود دارد (برای کسب اطلاعات بیشتر در ارتباط  با پوشش بتنی به بخش 5 رجوع شود). زمانی که نیازی به افزایش مقاومت المان وجود ندارد و مرمت المان کافی خواهد بود می‌توان از ژاکت‌های بتنی به ضخامت 20 الی 40 میلی‌متر برای بازیابی ظرفیت موجود و افزایش مقاومت در برابر حریق المان استفاده کرد.

راهنمای بهسازی لرزه‌ای ساختمان‌های بتنی موجود مربوط به فصل چهارم از دوره طراحی عملکردی و بهسازی لرزه ای است برای دانلود جزوه این دوره برروی زیر کلیک کنید.

بهسازی لرزه ای ساختمان های بتنی براساس مراجع زیر در نرم افزارهای ETABS و SAP2000 انجام می‌شود:

1- استاندارد ASCE 41-23

2- استاندارد ACI 369.1-23 (کمیته 369 از ACI وظیفه تدوین ضوابط فصل 10 از استاندارد ASCE 41 را به عهده دارد و برای اولین بار پارامترهای مدل سازی و معیارهای پذیرش برای المان‌های تقویت شده به وسیله ژاکت فولادی و ژاکت FRP وارد این استاندارد خواهد شد. از استاندارد مذکور گزارشات فنی و مقالات بسیاری منتشر شده است که در جزوه طراحی عملکردی و بهسازی لرزه ای تمامی مراجع مذکور تشریح شده اند).

3- (FEMA P-2018 (Seismic Evaluation of Older Concrete Buildings for Collapse Potential

4- FIB Bulletin 35 - Retrofitting of concrete structures by externally bonded FRPs

 

Performance-Based Seismic Design Handout

Performance-Based Seismic Design & Seismic Evaluation and Retrofit of Existing Buildings Course

Instructor: Javad Ghodrati Yengejeh

MS in Earthquake Engineering - Sharif University of Thechnology 2013