استحکام یک قطعه کششی همواره براساس روابط تسلیم، گسیختگی و یا روابط کنترل استحکام پیچ‌ها و جوش‌ها اتصال دهنده‌ قطعات، تعیین نمی‌شود. بلکه ممکن است براساس استحکام حوزه برشی تعیین شود، به صورتی که در سطحی از قطعه کشش و در سطح عمود برآن برش حاکم گردد (برش قالبی). امکان اینکه لحظه گسیختگی هر دو سطح کششی و برشی همزمان حادث گردد بسیار غیرمحتمل است، بلکه منطقی است فرضیات طراحی به نحوی باشد که در لحظه شکست قطعه، در یک سطح تنش به حد تسلیم رسیده و در سطح دیگر تنش به حد گسیختگی برسد. به همین دلیل منطقی نخواهد بود که از ابتدا برای تعیین مقاومت نهائی قطعه، مقاومت گسیختگی در یک سطح را به مقاومت گسیختگی در سطح دیگر بیفزاییم.

1- در شکل 1، حوزه برشی دارای سطح برش بزرگ، و سطح کشش کوچک است لذا عمده  مقاومت حوزه برشی مربوط به عملکرد برش خواهد بود. مطابق با طراحی براساس LRFD گسیختگی حوزه برشی زمانی رخ می‌دهد که سطح برشی به تسلیم برسد.

2- در شکل 2، حوزه برشی دارای سطح کششی بزرگ و سطح برش کوچک است لذا عمده مقاومت حوزه برش مربوط به عملکرد کشش خواهد بود. مطابق با طراحی براساس LRFD گسیختگی حوزه برشی زمانی رخ می‌دهد که سطح برش به تنش گسیختگی برسد.

 تست آزمایشگاهی برای برش قالبی 1

 تست آزمایشگاهی برای برش قالبی 2